SOWA OPAC : Gminna Biblioteka Publiczna w Stryszawie

Book

In basket

rate

Niedaleko pada jabłko / Liane Moriarty ; tłumaczenie Aleksandra Kamińska. - Kraków : Znak Litera Nova, 2022. - 589, [1] strona ; 22 cm.

Author

Moriarty Liane (1966- ) Autor Kamińska Aleksandra (1980- ) Tłumaczenie

Form of Work

Książki Proza

Demographic Group

Literatura australijska

Subject

Małżeństwo Sekrety rodzinne Osoby zaginione Rodzina Współzawodnictwo Tenisiści Australia

Genre/Form

Powieść obyczajowa

Czy gdybyście podejrzewali, że wasz ojciec zabił waszą matkę, donieślibyście o tym policji.

Rodzina Delaneyów na pierwszy rzut oka jest idealna. Joy i Stan wychowali czwórkę wspaniałych dzieci. Przez lata prowadzili jedną z najsłynniejszych szkół tenisowych w Australii. I choć młodość mają już za sobą, wciąż jest między nimi chemia, a gdy grają w debla, są niepokonani. Dlaczego więc Joy pewnego dnia po prostu...znika? Czwórka rodzeństwa- Amy. Logan, Troy i Brooke- próbuje dowiedzieć się, co się stało z ich matką. Co oznacza zagadkowa wiadomość, którą wysłała w dniu zaginięcia? Dlaczego ojciec tak dziwnie się zachowuje? I co wspólnego z tym wszystkim ma nieznajoma, która rok wcześniej zapukała do drzwi ich rodzinnego domu?[okł.]

zob. w.bibliotece.pl

Availability:

Oddział dla dorosłych

There are copies available to loan: sygn. 821.111(94)-3 (1 egz.)

Notes:

General note

Na okładce: Ci, których kochamy najbardziej potrafią nas zranić najmocniej.

Reviews:

Joy i Stan wydają się małżeństwem idealnym. Jednak pewnego dnia kobieta znika, a policja zaczyna podejrzewać, że mąż zamordował ją i ukrył zwłoki. Od kilkunastu dni nie ma z Joy kontaktu, a śledztwo prowadzi do kolejnych tropów. Policja poszukuje młodej dziewczyny, która rok wcześniej mieszkała u pary. Nikt nie wie, skąd się wzięła i dlaczego małżeństwo się jej nie pozbyło, tylko dało dach nad głową. Czy Joy żyje? Czy tajemnicza dziewczyna miała coś wspólnego z jej zniknięcie, (...) ?
Niedaleko pada jabłko Liane Morirty to powieść obyczajowa z domieszką sensacji. Narracja trzecioosobowa śledzi kilka postaci, w tym czwórkę rodzeństwa, dzieci Joy i Stana. Pojawiają się retrospekcje, cofamy się do wydarzeń na rok przed zniknięciem kobiety. Dodatkowo w treści znajdziemy krótkie rozdziały pisane w trzeciej osobie, ale z perspektywy postaci nic nieznaczących dla fabuły – przypadkowych podsłuchiwaczy. Są to rozdziały współczesne, zaraz po zniknięciu kobiety. Z nich możemy zebrać plotki i strzępy rozmów, które mogą mieć znaczenie dla sprawy. Sporadycznie są też rozdziały ujawniające działania policji. Fabuła naprzemiennie pokazuje czasy teraźniejsze, czyli moment zaginięcia Joy, oraz wydarzenia sprzed roku. To, co dzieje się teraz, jest bodźcem do opowiedzenia historii sprzed miesięcy. Na przykład bohaterowie wspominają, że coś wydarzyło się w Dzień Ojca, a akcja cofa nas o kilka tygodni, by zaprezentować te wydarzenia.
Narracja pokazuje kilku bohaterów, skupia się jednak na czwórce rodzeństwa oraz na samej Joy. Z rozmów i wydarzeń powoli konstruujemy całą historię. Znajdziemy tu sprzeczne opinie na temat rodziny bohaterów – niekiedy miałam wrażenie, że wszyscy uważali ich za doskonałych, ale tak naprawdę łączył ich tenis i ambicje ojca, by wszyscy zostali mistrzami. Tymczasem żadne rodzeństwa nie kochało tej gry, czuło się niezrozumiane i zagubione.
Najciekawszy jest wątek tajemniczej dziewczyny, która pewnej nocy trafia do domu Joy i Stana. Nie wiedzą, kim jest, ale ewidentnie coś jej się stało. Postanawiają jej pomóc, wpuszczając pod swój dach kompletnie obcą osobę. Joy jest zafascynowana dziewczyną, ma do niej bezgraniczne zaufanie, co nie podoba się jej dzieciom. Czy starsza kobieta została omotana przez nieznajomą? Podczas czytania sama miałam ochotę potrząsnąć Joy i przemówić jej do rozsądku – w końcu nie znała tej dziewczyny, a traktowała ją lepiej niż własne córki.
Interesujące są też wątki dotyczące dzieci Joy. Każde z nich mierzy się z własnymi problemami. Jedna z córek nie potrafi odnaleźć się w rzeczywistości – mimo czterdziestu lat nie ma stałej pracy, mieszka ze współlokatorami, nie ma dzieci i partnera. Druga córka mierzy się z separacją i próbuje ratować swój biznes. Starszy syn ma całkiem dobrą pracę, ale od lat nie znalazł sobie partnerki po rozpadzie poprzedniego związku, a młodszy właśnie rozstał się z uwielbianą przez wszystkich dziewczyną.
Bardzo podobała mi się narracja w tej powieści oraz pokazanie różnych charakterów. Autorka nie pozostawiła żadnego ze swoich bohaterów bez opieki – kreśliła ich historie na tle zniknięcia Joy, zadbała o to, by każda postać miała swoje własne zmartwienia i rozterki. Dzięki temu nie były one jedynie tłem dla zaginionej. Zaskoczeniem było też zakończenie powieści. Wszystko zostało skrupulatnie wyjaśnione, a rozwiązanie było dość niespodziewane.
Niedaleko pada jabłko to kolejna dobra powieść Moriarty. Mam nadzieję, że i tę książkę przeniosą na ekran – Wielkie kłamstewka były zachwycające, liczę, że serial na podstawie tej pozycji byłby równie ciekawy.